Dit wordt een verhaal over muizen. Een goede vriendin van mij, die enigszins buitenaf in de polders woont, heeft weleens last van muizen in haar huis. En omdat ze dat ze net zo'n dierenvriend is als ik,  wil ze ze niet door een of ander gif of pijnlijke klem  zo'n diertje uit de weg ruimen. Dus...mijn vriendin haalt een DIERVRIENDELIJKE MUIZENVAL, jazeker, die bestaan! Op een dag zit er een muisje in de val. Hij kijkt haar met zijn kleine bolle kraaloogjes angstig aan. En wat doet Marja??? Ze stopt de muis met val en al in haar fietstas. En terwijl de boeren in Friesland klagen over een muizenplaag fietst zij onverschrokken over de dijk met haar muis achterop. Op een rustig plekje maakt ze de val open en muizemans trippelt zo snel als zijn kleine pootjes hem dragen kunnen het weiland over.....de vrijheid tegemoet!  Hartstikke leuk vind ik dat, echt waar! Maar nu het volgende. Onlangs was er weer een muisje de val ingelopen. Zelde verhaal, vriendin op de fiets de dijk op, muis in de fietstas. Maar...bij de vorige vrijlating was het goed weer, maar nu regent en stormt het. Mijn vriendin kan het niet over haar hart verkrijgen om muizemans met dit weer in die natte wei te zetten. Dus fietst ze wat verder tot ze bij een paardenstal komt. "Dat is een goed plekje"' vindt ze. Daar is het warm en droog en waar paarden zijn is altijd wat te eten. En ons muisje wordt daar uit zijn valletje gelaten. Maar nou heb ik van die MUIZENISSEN in mijn hoofd van een boer en een riek en enge klemmen.......! 

Ga er straks weer voor zitten. De nationale vogeltelling van 2015. Doet me ineens denken aan twee grappige kinderuitspraken. Jaren geleden speelde er hier een keer een vriendinnetje van mijn dochter. Op een gegeven ogenblik liep ze snel naar het raam en riep: " Oh kijk, een pinguin op het gras!" Ze bedoelde een ekster, nou ja..........bijna goed toch?? En nadat ik vorig jaar ook vogels had geteld voor de vogeltelling kwam mijn toen nog tweejarige kleindochter op bezoek. Op het dak van het tuinhuisje zat een grote bosduif. 'Kijk oma, een papegaai!" Laat ik die nou net niet meegeteld hebben......

Zojuist een bericht gedeeld op facebook. Over een hond die uit Roemenie is gekomen en die niet bevalt en nu weer terug zou moeten. Wat ik ervan begrijp is dat de hond fel uitvalt naar andere honden, hetgeen me niet zo vreemd lijkt na een Roemeens verleden tussen honderden gestresste honden.Lekker handig om hem dan weer terug te sturen.....je weet bij voorbaat dat hij het niet gaat redden. Dit is nou maar een voorbeeld. Maar ik loop er helaas dagelijks tegenaan hoe makkelijk mensen een hond nemen en hoe gemakkelijk ze dan zo'n dier ook weer wegdoen. De asiels zitten vol met deze gedumpte honden. Honden worden jammergenoeg te vaak aangeschaft op emotie. Een aandoenlijk plaatje op internet, een zielig verhaal erbij en mensen gaan voor de bijl. Mensen, jullie vergeten dat je niet dat leuke plaatje aanschaft, maar ook het hele verleden van dat dier erbij krijgt. Het zijn allemaal dieren met een rugzak.Het kan niet zo zijn dat die hond vanaf het moment dat hij je huis binnenstapt aan alle verwachtingen van je voldoet. Geef hem niet EEN kans, nee, BLIJF HEM KANSEN GEVEN!!!! Een hond uit bijvoorbeeld Roemenie, Rusland of Spanje heeft misschien nog nooit een huis aan de binnenkant gezien. Natuurlijk zijn ze eerst enigszins rustig. Ze zijn nog van alles onder de indruk. Maar als ze dan wat langer hier zijn en beter doorvoed  en rustiger geworden zijn, dan ga je dikwijls pas hun ware karakter zien. En dan is hij of zij toch drukker dan men hoopte, of hij valt een keer uit, of hij bijt iets kapot, of hij plast in huis...En dan is het vaak einde oefening voor zo'n hond. Zo, hup weg, te lastig bevonden. En evenzo vrolijk wordt er na verloop van tijd een volgende hond aangeschaft. Want mensen zien zich zo graag als dierenredders, maar dit soort mensen zijn dat juist niet!!! Of een hond komt "in de mode". Ook zo erg voor zo'n ras. Nu is er weer een run op Labradoodles, vanwege de hond van Yvon Jaspers. Bij de nieuwe afleveringen van "Boer zoekt vrouw" zie je telkens haar hond lopen. Hij ziet er heel leuk uit en gedraagt zich heel sociaal naar mensen en andere dieren. En dat plaatje vinden mensen mooi en ze denken nu dat wanneer zij ook zo'n leuke Labradoodle aanschaffen dat hij dan vanzelf ook zo leuk en sociaal zal zijn. Dus mislukking verzekert! Want ook een leuke aandoenlijke labradoodle pup zal een keer binnenplassen, zal een keer iets stuk bijten, zal een keer aan de lijn trekken..Kortom, zonder moeite en investering en zonder onvoorwaardelijke liefde en inzet van onze kant gaat het niet lukken. Er wordt mijns inziens veel te weinig gedaan aan voorlichting over hoe je met een dier om moet gaan. Als men zich van tevoren beter zou realiseren wat het inhoudt om een dier aan te schaffen zouden we hoogstwaarschijnlijk veel dierenleed kunnen voorkomen. En hiermee bedoel ik niet alleen honden, maar ook konijnen, cavia's, katten, paarden, vissen etc.Denk alsjeblieft goed na WAT je doet wanner je een dier in huis neemt. Een dier is geen wegwerpartikel!! Ieder dier heeft gevoel en kent emotie en wij moeten dat respecteren!!!

De ochtend is nog niet om en ik heb alweer zoveel dierenleed gezien en gehoord. Vanmorgen hoorde ik bij het nieuws een bericht over een ongeluk met paarden. Gisteravond waren er rond half zes vier paarden losgebroken in de buurt van Amstelveen.Helaas is een van de paarden aangereden en heeft zijn vlucht met de dood moeten bekopen. De andere dieren konden gelukkig weer in veiligheid worden gebracht. Vervolgens kijk ik op mijn mobiel even snel op Facebook en dan lees ik een bericht van iemand die zijn paard wegdoet. En dus zo een oproep doet voor een goed adres. Dit is dus iets wat ik nooit ga begrijpen......Hoe kun je nou een dier van je wegdoen???!!! Het is toch **********geen gebruiksvoorwerp!!!! Als je ziek wordt, huisvestingsproblemen, scheiding,  oke, er zijn verzachtende omstandigheden. Mijn dieren zijn mijn huisgenoten forever, ze zijn onderdeel van mijn gezin, ze horen erbij, in goede en in slechte tijden. Dus dit soort herplaatsingsproblemen stemt mij altijd triest. Dan zie ik op de heenweg wanneer ik naar het dorp rijd een dode eekhoorn langs de weg liggen. Op de terugweg ben ik gestopt en heb hem aan de kant gelegd. Ik vind het altijd zo'n rotgezicht, zo'n platgereden dier op de weg. Arme mooie eekhoorn met zijn witte buikje...nu ligt hij rustig op de bladeren onder de bomen. Thuis word ik gelukkig weer liefdevol en enthousiast begroet door vier honden, beetje veel, maar twee ervan zijn logeerhonden. Die hebben lekker al hun boswandeling achter vde rug en hun buiken vol. En nu liggen ze tevreden om mij heen verspreid terwijl ik dit stukje schrijf. Ook de poezen verkiezen met dit weer een plaatsje op de vensterbank met dit stormachtige weer.  Lieve mensen, er is al zoveel leed op de wereld. Laten wij, waar we kunnen, lief zijn voor alle dieren en ze beschermen.

Sanchez is een prachtige zwarte labrador die, godzijdank, gered is van de dierproefindustrie.

Voor het volledige verhaal van Sanchez kijk alsjeblieft op: 

www.stopdierproeven.org/adc/van-de-hel-in-de-hemel

Sanchez is gelukkig letterlijk van de hel in de hemel gekomen!!!!